De historiek van deze plek en de kenmerkende typologische ontwikkeling van het fabriekscomplex, is het uitgangspunt voor het gebouwconcept: een compositie van bakstenen volumes die qua geleding, kleur en uitstraling subtiele afwijkingen vertonen in een bepaalde nonchalence die toch een gestructureerd karakter vertoont. Het plan zoekt enerzijds aansluiting 'op de korrel' van de centrumbebouwing aan de haven en anderzijds aansluiting op de schaal en functionalistische fabrieksarchitectuur van de voormalige Suiker Unie. Het gebouw zal de schakel vormen tussen deze twee werelden en markeert de toekomstige entree van het stadscentrum.